رابطه رهبری معنوی در پرتو باورهای اخلاقی کارکنان با سازگاری سازمانی

در جهان امروز تغییر سریع است و سازگاری بخش مهمی از موفقیت در عصر حاضر شمرده می‌شود. هسته اصلی سازگاری، نوآوری، تفکر سیستمی، یادگیری سازمانی، بینش مشترک، مشتری‌گرایی و ایجاد تغییر است. سازگاری سازمانی عامل بقای سازمان است که در این میان نقش رهبری معنوی بسیار برجسته است. هدف این پژوهش بررسی تأثیر رهبری معنوی در پرتو باورهای اخلاقی بر سازگاری است.   روش: این تحقیق از لحاظ روش تحقیق توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آماری آن شامل 541 نفر از کارکنان شعب بانک مسکن استان آذربایجان شرقی می‌باشد. حجم نمونه303 نفر از کارکنان بوده که با استفاده از فرمول کوکران برای جامعه‌های محدود تعیین شده است. روش نمونه‌گیری نیز تصادفی ساده می‌باشد. برای عملیاتی کردن متغیرهای پژوهش از پرسشنامه‌های رهبری معنوی، سازگاری سازمانی و باورهای اخلاقی استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری تحلیل عاملی تأییدی و تحلیل مسیر در قالب مدل معادلات ساختاری بهره‌گیری شده است.   یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که رهبری معنوی بر سازگاری سازمانی و باورهای اخلاقی کارکنان تأثیر مثبتی دارد. همچنین رهبری معنوی براساس باورهای اخلاقی کارکنان بر سازگاری تأثیر دارد.   نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیرپذیری سازگاری از رهبری معنوی می‌توان با تقویت معنویت در محیط کار و مؤلفه‌های رهبری معنوی در مدیران، ظرفیت سازگاری سازمان را تقویت نمود. در این راستا پیشنهاداتی در جهت تقویت ظرفیت سازگاری سازمان داده شده است.  در جهان امروز تغییر سریع است و سازگاری بخش مهمی از موفقیت در عصر حاضر شمرده می‌شود. هسته اصلی سازگاری، نوآوری، تفکر سیستمی، یادگیری سازمانی، بینش مشترک، مشتری‌گرایی و ایجاد تغییر است. سازگاری سازمانی عامل بقای سازمان است که در این میان نقش رهبری معنوی بسیار برجسته است. هدف این پژوهش بررسی تأثیر رهبری معنوی در پرتو باورهای اخلاقی بر سازگاری است.   روش: این تحقیق از لحاظ روش تحقیق توصیفی- همبستگی بوده و جامعه آماری آن شامل 541 نفر از کارکنان شعب بانک مسکن استان آذربایجان شرقی می‌باشد. حجم نمونه303 نفر از کارکنان بوده که با استفاده از فرمول کوکران برای جامعه‌های محدود تعیین شده است. روش نمونه‌گیری نیز تصادفی ساده می‌باشد. برای عملیاتی کردن متغیرهای پژوهش از پرسشنامه‌های رهبری معنوی، سازگاری سازمانی و باورهای اخلاقی استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری تحلیل عاملی تأییدی و تحلیل مسیر در قالب مدل معادلات ساختاری بهره‌گیری شده است.   یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که رهبری معنوی بر سازگاری سازمانی و باورهای اخلاقی کارکنان تأثیر مثبتی دارد. همچنین رهبری معنوی براساس باورهای اخلاقی کارکنان بر سازگاری تأثیر دارد.   نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیرپذیری سازگاری از رهبری معنوی می‌توان با تقویت معنویت در محیط کار و مؤلفه‌های رهبری معنوی در مدیران، ظرفیت سازگاری سازمان را تقویت نمود. در این راستا پیشنهاداتی در جهت تقویت ظرفیت سازگاری سازمان داده شده است.